Σάπιες κουβέντες και ανείπωτα όνειρα, λέξεις τιθασευμένες από του λιονταριού τον βρυχηθμό κλήθηκα, ετερόκλητα, απόψε να σας πω… «σαν έτοιμος από καιρό, σαν θαρραλέος» όπως λέει η Όλγα Τρέμη (θα ήθελε κι αύτη η δυστυχισμένη…) στα δελτία ειδήσεων. Άλλη μια ύβρις στο ενεργητικό μου…
Πως γυρνάς στο σπίτι σου σουρωμένος; Αφού το DEWARS (12 ετών παρακαλώ, αγαπητοί φίλοι του Γιάννη του περιπατητή και Πρετεντέρη) άδειασε απροσδόκητα (οι ύστατες ρανίδες του ουίσκι φιλοξενήθηκαν στο αμαρτωλό ποτήρι ενός φίλου… του αρέσει και αυτό το χρώμα) ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ; Μπροστά, στην μέθη που έντεχνα στήνεται, στα μάτια μου… κραιπάλη, έρωτας (μέχρι και στο DEBATE ανέβηκαν οι τόνοι… ή όχι… δεν είμαι σίγουρος… μπορεί να μου φάνηκε… έτσι μου είπαν να σας πω), δυστυχία, κι ο Κούντερα στα παλιά μου τα παπούτσια γραμμένος (όσο αβάσταχτη κι αν ήταν η ελαφρότητα της πράξης μου Ελίνα)… ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ προφέρουν τα χείλη μου… η καταπιόνα κι γλώσσα μου στεγνώνει από την σούρα… Λίγο νερό βρε παιδιά επειγόντως! «Μεθύστε…» κράζει ο Μπωντλέρ «με ποίηση, με αρετή, με κρασί… ότι σας αρέσει»
Επανέρχομαι… πως γυρνάς στο σπίτι σου τύφλα; «με τα πόδια!!!!» πραγματικά είναι τυχερός όποιος γυρνά… στο σπίτι του μετά από σούρα (και μαστούρα… αν και το ρεμάλι που έλιωνε σε ένα ισχνό δέντρο της πόλης… δεν το βλέπω να την παλεύει… σαν εμένα). Χλευάζεις το μηδέν και τον χρόνο (τι κι αν με νικάει)… οι λέξεις παιχνίδι… στο πληκτρολόγιο και στη γλώσσα μα ΑΝΕΙΠΩΤΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΑΤΕΡΜΟΝΕΣ ΟΙ ΕΛΠΙΔΕΣ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ… άλλος ένα μίζερος ανθρωπάκος είμαι και 'γω (φέρτε ένα κουβά νερό να τον λούσω το βλάκα)… μαζί σας!
Σκέψου εκείνον που δεν βρήκε τον δρόμο του γυρισμού… λογίσου εκείνον που κάηκε πραγματικά… και δες πόσο τυχερός στάθηκες εσύ και η μίζερη ύπαρξη σου (ΨΥΧΟΠΟΝΙΑΡΗ ΜΟΥ ΕΣΥ… ΡΟΜΑΝΤΙΚΟ ΜΟΥ ΠΑΛΙΚΑΡΑΚΙ)… ανείπωτα όνειρα πότε θα προφέρουν τα χείλη μου… ΓΑΜΩ ΤΟ!
«να 'ταν ο ήλιος αδερφός και η ανάγκη φίλος/ να μην περνούσαν τα λεφτά κουμάντο να 'κανε η κάρδια…» πάλι κοινότοπος (γιατί ρε Tito μας το 'κανες αυτό;)… ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΓΟΥΣΤΑΡΩ !!!! ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΟΥΡΑΣ… ΛΙΓΟΙ ΤΗΝ ΚΑΤΕΧΟΥΝ! (σαφώωωως!)
Συμβουλή δεν με παίρνει να δώσω… ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΜΕΝΑ! Αλήθεια… ΠΟΤΕ ΕΓΙΝΑΝ ΟΙ ΕΚΛΟΓΈΣ;
ΠΑΙΑΔΙΑ ΕΓΩ ΚΑΛΟ ΗΘΕΛΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΗΜΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ… Τα λέμε
Friday, September 7, 2007
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΣΟΥΡΑΣ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
9 comments:
Τρία ΖΗΤΩ στον Τίτο... που ανήγαγε το πιώμα σε τέχνη...
Αααα...Θύμισέ μου την άλλη φορά να πιώ και γω αυτό που πίνεις και να ξεκολλήσω απ' τις μπύρες...
και εγώ περίμενα πως θα με κράξετε...αντε τέρμα τα καμένα την άλλη φορά αρχιτεκτονική.
Τί έχετε όλοι με τι στοίχηση του κειμένου μαλωμένοι είστε;;; Αμάν έκανα να στρώσω τον Kostis_dds και τώρα προέκυψε άλλος! ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝΟΥΣ!!! (Έτσι για να κράξει και κάποιος αφού το θες!)Σαν περιεχόμενο όμως το κείμενο μου αρέσει πολύ...
Ασε μας στη σούρα μας ρε... οοοο... παστρικοθοδώρα ε παστρικοθοδώρα...:)
Πιες ρε Panao κανα DEWARS 12 (ακόμη) και θα δεις οτι μια χαρά είναι η στοίχηση...
τόοοονους εντάααξει, θα βάαααζω απόοοο εδώωωωω και πέεεεερα και τηνστοιχιση θαπροσεχωνα είναισωστη....Κά...τινα σαλαμάκι... πάει με το ουισκάκι
Τίτο απο πότε διαβάζεις μπουκόφσκι??
Ψεύτηηηηηη!!!
από τότε που οι μάγκες μάλώνουν με κάβούρια... αν γουστάρεις τσαμπουκάδες σε περίμενω στο πάρκο με την παρέα σου... εχω διαβάσει τις πρωτες 100 σελίδες "έρωτικές ιστόρίες καθημερινής τρέλας"... μετά κλασσικά βαρέθηκα...
Post a Comment