Thursday, December 11, 2008
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΚΑΤΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ(ΑΜΦ. ΜΑΧ)
-ευθύνη για το παρόν βαραίνει μόνο τον γράφοντα και όχι το σύνολο της ομάδας του παρόντος ιστολογίου. Καντε κλικ πάνω στην εικόνα για την αρχική ανάλυση.
Sunday, December 7, 2008
Τσουμί x Κουρεμένος 1-0
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 07/09/2007
Sunday, November 9, 2008
Πρώτα φαγητό και μετά ένα καφεδάκι...
Tuesday, October 7, 2008
PoliMi Vs Α.Π.Θ.
Τα γεγονότα που έφθειραν αυτήν την εικόνα ήταν τα εξής: αρχικά δεν δούλευε το site για τις εγγραφές, οι οποίες μπορούσαν να γίνουν και μέσω internet (στην Θεσσαλονίκη τέτοια πράγματα, ούτε για πλάκα!), πράγμα που μας διευκόλυνε γιατί θα μπορούσαμε να την κάνουμε από Ελλάδα και πηγαίνοντας στην Ιταλία να μπορέσουμε να ψάξουμε με την ησυχία μας σπίτι… τελικά δεν έφταιγε το site αλλά το γεγονός ότι μετατέθηκε η ημερομηνία έναρξης των εγγραφών. Όπως και η ημερομηνία λήξης απ’ ότι φαίνεται…
Δεύτερον μας φόρτωσαν 3 επιπλέον μαθήματα από τα προηγούμενα έτη των σπουδών (από τα 3 έτη του bachelor… εμείς κάνουμε τα 2 τελευταία, δηλαδή το master του συγκεκριμένου προγράμματος) και βάζοντας μας να πληρώσουμε επιπλέον χρήματα επειδή θα δηλώναμε περισσότερα μαθήματα μέσα στο έτος, τα οποία αυτοί μας φόρτωσαν…
Τρίτον το ότι έχασαν όσα χαρτιά τους είχαμε στείλει από Ελλάδα (πτυχία μεταφρασμένα και επικυρωμένα= λεφτά και γραφειοκρατία) με σκοπό να τα έχουν πιο πριν και να κάνουμε την εγγραφή μέσω internet που λέγαμε… Τώρα αυτά πρέπει να τα ξαναμαζέψουμε, αν και ίσως γλυτώσουμε κάποιες διαδικασίες λόγω Ελληνο-ιταλικής γραφειοκρατίας!
Τέταρτον, παλαιότεροι φοιτητές από την πρώτη στιγμή, όταν τους ρωτούσαμε για το πολυτεχνείο, μάς λεγαν ότι έχουν μοιρασμένες εντυπώσεις.
Η αφορμή για αυτό το post δόθηκε σήμερα, που παρακολουθήσαμε το πρώτο μάθημα (το οποίο έπρεπε να είχε γίνει χτες, αλλά τελευταία στιγμή άλλαξε η ημερομηνία…). Με λίγα λόγια έχω να πω το εξής: Κοιτάξτε εκεί στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου να συμμαζευτείτε λίγο, να διώξετε τους σαπιόΕΑΑΚίτες που έχουν σαπίσει με την σαπίλα τους την σχολή και δεν αφήνουν τίποτα να αλλάξει και να οργανωθείτε γιατί είμαστε πολύ μπροστά από αυτούς εδώ σε γνώσεις που παρέχουμε.
Έχουν κτίρια άψογα, πεντακάθαρα, τοίχους χωρίς αφίσες, με τουαλέτες τσίλικες, με αίθουσες με μικρόφωνα, προτζέκτορες και ένα πάνελ στην έδρα του καθηγητή για να συνδέσει αμέσως το laptop του, να σβήνει τα φώτα και να κλείνει τις κουρτίνες και είναι στο τέταρτο έτος της σχολής τους και δεν ξέρουν ακόμα τον Mies van der Rohe και ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο προοπτικό και στο αξονομετρικό σχέδιο.
Ίσως γίνομαι υπερβολικός αλλά το γεγονός είναι ότι το ελληνικό πανεπιστήμιο ίσως δεν είναι τόσο πίσω όσο νομίζουμε και ακούμε. Είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο…
Υ.Γ. Γενικότερα είμαστε μπροστά τους, όπως φαίνεται, σε κάποιους τομείς όπως το φαγητό αλλά αυτό είναι θέμα για άλλο post.
Υ.Γ.2 Στην Ιταλία η μία στις 5 λέξεις είναι «allora…». Ciao
Sunday, September 7, 2008
Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Saturday, September 6, 2008
Παραλία Θεσσαλονίκης
Thursday, August 14, 2008
Ζουν ανάμεσα μας
Λοιπόν, ξέρετε τι μου τη δίνει; Οι «σουπερ» γιαγιάδες! Είναι δίποδο, συναντάται στην ευρύτερη περιοχή της Ξεσσαλονίκης και συχνάζει στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ. (Δεν είναι απίθανο όμως να την συναντήσετε και σε ουρά υπεραγοράς, ΙΚΑ καθώς και σε δημόσιες υπηρεσίες.) Είναι, λοιπόν, εκείνη η απίστευτη γηραιά κυρία η οποία περιμένει καρτερικά το 23. Με απίστευτη στωικότητα αναμένει τον όσιο οδηγό και το ευλογημένο όχημα του. Συχνά γκρινιάζει στην διπλανή κυρία (που δεν την ενδιαφέρει, φυσικά) για την φλεβίτιδα ή τα αρθριτικά της. Η εκπληκτική ικανότητα της είναι η είναι η εξής: με το που εμφανίζεται το λεωφορείο στην γωνία μεταμορφώνεται σε ευλύγιστη και παντοδύναμη «σουπερ» γιαγιά! Σαν άλλη Μάνα Ρέιβερ σπρώχνει, σκουντάει, τσαλαπατάει όποιον βρεθεί στο διάβα της, έως ότου επιτύχει τον στόχο της! Μια θέση στο λεωφορείο! Οι αγκωνιές είναι το δυνατό της σημείο. Μόλις στρογγυλοκαθίσει στο τρόπαιο - θρόνο της, επανέρχεται στην αρχική της μορφή και μοιάζει και πάλι με καλοκάγαθη γιαγιούλα. Αμέσως μετά θα σου πει επιτακτικά – Γιατί δεν μπορώ να σηκώνομαι, κοριτσάκι μου -να φέρεις τις δεκάκιλες σακούλες με τα ψώνια της πιο κοντά, για να τις βλέπει μήπως και τις μαγαρίσει κανένας. Τα πλευρά μου το ξέρουν πόσο μπορεί να σηκωθεί. Όταν δε, τελειώσει το όλο γεγονός, επιστρέφει στην αγαπημένη της ασχολία και συνεχίζει την γρίνια: για τους οδηγούς που τρέχουν, τα φασολάκια στη λαϊκή, το κλιματιστικό που είναι κλειστό, την νέα γενιά που ντύνονται σαν σατανάδες και άλλα. Μην νομίζετε όμως, πρέπει να προσέχετε, γιατί δεν είναι μόνο μια, είναι πολλές, πάρα πολλές και ζουν ανάμεσα μας!
(Να με συγχωρέσουν οι γηραιότεροι, για το θράσος τον νιάτων μου, αλλά την έχω πατήσει πολλές φορές και αν δεν τα έλεγα κάπου, θα έσκαγα!)
Tuesday, June 17, 2008
Sunday, June 15, 2008
Τί κάνουμε με τα κτίρια που... "δε μας αρέσουν"?
Saturday, June 14, 2008
Sunday, June 8, 2008
Thursday, June 5, 2008
Μέρα περιβάλλοντος
Σήμερα, 5 Ιουνίου, είναι η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος. Θα ήθελα να εκφράσω την άποψη μου πάνω στο θέμα της κατάστασης γύρω από το περιβάλλον, αλλά δεν έχω χρόνο αυτές τις μέρες.
Αντ' αυτού, αναδημοσιεύω το ακόλουθο κείμενο του Νίκου Δήμου:
Η ημέρα των «οικοχόνδριων»
Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008
Όπως οι υποχόνδριοι συλλέγουν χύμα πληροφορίες γύρω από ασθένειες και φαντασιώνουν αρρώστιες, έτσι και οι «οικοχόνδριοι» καταπίνουν αμάσητο ό,τι ακούσουν για το περιβάλλον και θρηνούν για τις υπαρκτές αλλά και ανύπαρκτες καταστροφές του. Νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα και έχουν ήδη καταλήξει για θέματα τα οποία οι ειδικοί ακόμα θεωρούν αμφιλεγόμενα – όπως η υπερθέρμανση του πλανήτη και η αποψίλωση των δασών.
Εντωμεταξύ οι ίδιοι αυτοί, στην προσωπική τους ζωή, δεν κάνουν τίποτα για να περιορίσουν την ρύπανση ή την παραμόρφωση. Χτίζουν αυθαίρετα, δεν ανακυκλώνουν, πετάνε σκουπίδια παντού, οδηγούν ενεργοβόρα αυτοκίνητα και δεν σβήνουν ούτε μία λάμπα.
Το θέμα του περιβάλλοντος είναι πολύ σοβαρό για να το χειρίζεται ο κάθε τηλεμαϊντανός. Ας το αφήσουμε στους ειδικούς. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς, είναι να μην προσθέτουμε ασκήμια και ρύπους."
Wednesday, June 4, 2008
Tuesday, June 3, 2008
Πάει κι αυτός...
Thursday, May 29, 2008
Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης 2008
Saturday, May 24, 2008
Όχι και έργο του Foster!
Δεν θα αναφερθώ στα, ομολογουμένως, πολύ εντυπωσιακά στατιστικά στοιχεία της γέφυρας. Λίγο πολύ όλοι την έχουμε ακουστά και ξέρουμε περί τίνος πρόκειται, αλλά στο γεγονός ότι και στο ντοκιμαντέρ αλλά και σε μια γρήγορη αναζήτηση στο διαδίκτυο, η γέφυρα παρουσιάζεται ως έργο του διάσημου Βρετανού αρχιτέκτονα Norman Foster.
Σε αυτό το σημείο έρχεται η ένσταση μου.
Στην αρχή της εκπομπής, κατά την παρουσίαση του θέματος, ο Norman Foster μέσα από σκίτσα έδειχνε το σχήμα των κολονών της γέφυρας και εξηγούσε ότι ήθελε ένα αποτέλεσμα ανάλαφρο, ραδινές αναλογίες και γενικότερα έναν τρόπο να μην δείχνει η γέφυρα το βάρος της. Μέχρι εδώ συμφωνούμε. Αυτό είναι ένα μέρος της δουλειάς του αρχιτέκτονα. Παρεμπιπτόντως για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, ο Foster κατήργησε μία από τις κολόνες. Επίσης είμαι σίγουρος ότι δεν έκανε κάτι περισσότερο από αυτό το σκίτσο, ή κάποιες διορθώσεις πάνω στα σχέδια που του έδειξαν οι «συνεργάτες» του.
Στην συνέχεια παρουσιάστηκε βήμα βήμα η κατασκευή της γέφυρας, με όλα τα τεχνικά ζητήματα που είτε είχαν προβλεφθεί, είτε ανέκυπταν στην πορεία. Αυτά αφορούσαν την ακρίβεια στην κατασκευή κάθε κολόνας, πάνω στις οποίες θα πατήσει το οδόστρωμα (με το εκπληκτικό αποτέλεσμα της απόκλισης 2 εκατοστών σε μήκος 2460 μέτρων!!!), τον μηχανισμό με τον οποίο το μεταλλικής κατασκευής οδόστρωμα, συρταρωτά τοποθετήθηκε πάνω στις κολώνες αφού κατασκευάστηκε στο έδαφος, την αντιμετώπιση των καιρικών στοιχείων και ιδιαιτέρως του ανέμου και ένα πλήθος μερικών ακόμα, που με έκαναν στο τέλος να εντυπωσιαστώ και να νιώθω πολύ «μικρός», όταν μάλιστα οι περισσότεροι άνθρωποι στους οποίους οφείλεται η ύπαρξη της γέφυρας δεν είναι και πολύ μεγαλύτεροι μου.
Οι άνθρωποι αυτοί κατανάλωσαν τόνους φαιάς ουσίας για κάνουν τη γέφυρα να σταθεί, έμειναν ξάγρυπνοι από το άγχος τους για το αν ο καινοτόμος μηχανισμός που πρότειναν θα λειτουργήσει ως το τέλος και έδειξαν τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος όταν θέλει.
Και έρχεται πάλι στο τέλος ο Norman Foster και λέει ότι «πετύχαμε». «Η γέφυρα δίνει την εντύπωση ότι ίπταται» και άλλες τέτοιες αηδίες.
Η γέφυρα όμως δεν θα ήταν εκεί να «ίπταται» αν δεν ήταν όλοι αυτοί οι χαρισματικοί άνθρωποι. Όλοι χρειάζονται, ο καθένας στον τομέα του. Αλλά να αποδίδουμε «τα του καίσαρως, τω καίσαρι»… Και μια γέφυρα δεν είναι σε καμία περίπτωση δουλειά αρχιτέκτονα. Είναι δουλειά των υπολοίπων που συμπληρώνει με το σχέδιο του ένας αρχιτέκτονας.
Πληροφορίες για την γέφυρα: www.leviaducdemillau.com
Friday, May 23, 2008
Mathias Klotz - Megaron Plus στις 27.05
Τρίτη 27 Μαΐου 2008
Ώρα έναρξης 7 μ.μ.
Η διάλεξη θα γίνει στα αγγλικά με ταυτόχρονη μετάφραση στα ελληνικά
Είσοδος ελεύθερη με δελτία προτεραιότητας
Η διανομή των δελτίων αρχίζει στις 6 μ.μ.
Σε περίπτωση μεγάλης προσέλευσης αρχίζει μισή ώρα νωρίτερα
Τιμώντας την παγκόσμια αρχιτεκτονική, το Megaron Plus, στο πλαίσιο των διαλέξεων που οργανώνει, παρουσιάζει τον διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα Ματίας Κλοτζ (Mathias Klotz), βραβευμένο με το αναγνωρισμένου κύρους ιταλικό βραβείο Borromini για αρχιτέκτονες κάτω των 40 ετών, το 2001.
Στη διάλεξη που θα δώσει ο Ματίας Κλοτζ, ο οποίος σήμερα σχεδιάζει κτίρια «από τη Χιλή ως την Κίνα», θα παρουσιάσει το πρόσφατο έργο του. Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στις 27 Μαΐου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τον Χιλιανό αρχιτέκτονα θα προλογίσει ο Έλληνας αρχιτέκτονας Μέμος Φιλιππίδης.
Ο Ματίας Κλοτζ γεννήθηκε στις 13 Απριλίου του 1965 στην Βίνα ντελ Μαρ της Χιλής. Αρχικά σκεφτόταν να σπουδάσει Τέχνη, ωστόσο σύντομα απέρριψε την ιδέα επειδή «η αρχιτεκτονική ήταν πιο μεθοδική». Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Χιλής και το 1991, την ίδια χρονιά που αποφοίτησε, άνοιξε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο στο Σαντιάγο και κέρδισε τον πρώτο του αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Έχει διδάξει Γραφικό Σχέδιο στο Universidad Central από το 1996 έως το 1998, στο Universidad Federico Santa María στο Βαλπαραΐζο από το 1996 έως το 2000 και στο Universidad Católica της Χιλής από το 1997 έως το 1999. Από το 2001 είναι Κοσμήτορας της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Diego Portales University στο Σαντιάγο.
Ο Ματίας Κλοτζ έχει δώσει διαλέξεις σε πολλές χώρες της Λατινικής Αμερικής, αλλά και στην Ισπανία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Γερμανία, τον Καναδά και τη Σουηδία. Έργα του έχουν δημοσιευτεί στον διεθνή αρχιτεκτονικό τύπο, ενώ μονογραφίες από την αρχιτεκτονική του έχουν παρουσιάσει τα περιοδικά GG Portfolio series: Mathias Klotz, Barcelona, 1997 και 2G edition 26, Barcelona 2003.
Από τότε που κέρδισε το βραβείο Borromini το 2001, ο Ματίας Κλοτζ θεωρείται ένας από τους πιο ολοκληρωμένους νέους αρχιτέκτονες στον κόσμο. Γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χιλή, εγγονός Γερμανών μεταναστών, ο Κλοτζ παρουσιάζει πάντα μοναδικά κτίρια, είτε δουλεύει στην πατρίδα του είτε στο εξωτερικό. Βυθίζεται στα υλικά, τις τεχνικές και τις παραδόσεις της πατρίδας του, αλλά εμπνέεται και από το έργο Ευρωπαίων μοντερνιστών, όπως ο Marcel Breuer. Και, το σημαντικότερο, λαμβάνει πάντα υπόψη την ανθρώπινη εμπειρία.
Οι κατοικίες του Ματίας Κλοτζ στη Χιλή, οι οποίες βρίσκονται συχνά σε απομονωμένα τοπία, είναι 100% μοντέρνες. Κατασκευασμένες από ασβεστωμένο ή ακατέργαστο ξύλο παρά από πέτρα ή μπετόν, αυτές οι οικίες αναδεικνύουν τα τοπικά υλικά ενώ κατασκευαστικά μιμούνται κάτι από το έργο των αρχιτεκτονικών προγόνων του Κλοτζ. Τα μοναδικά κτίρια του Χιλιανού παίζουν καλλιτεχνικά με την κλίμακα, το χρώμα και την ημιδιαύγεια, συμπεριλαμβανομένου και του δημοτικού σχολείου της Αλταμίρα, χάρη στο οποίο κέρδισε την προσοχή της διεθνούς αρχιτεκτονικής κοινότητας στο ξεκίνημα του νέου αιώνα. Ο αρχιτέκτονας έχει επίσης σχεδιάσει τη Σχολή Δημόσιας Υγείας της Χιλής, και πολλές κατοικίες και άλλα δημόσια κτίρια στη χώρα του αλλά και στην Ιταλία, την Ουρουγουάη και την Αργεντινή κ.α.
Από την αρχή της καριέρας του, ωστόσο, ο Ματίας Κλοτζ έστρεψε το ενδιαφέρον του στις δεύτερες κατοικίες. «Στο ξεκίνημα, όλες σχεδόν οι δουλειές μου ήταν δεύτερες κατοικίες», θυμάται. «Στην Αμερική υπάρχει μια τεράστια ποσότητα χώρου και γι’ αυτό οι άνθρωποι ενός κοινωνικού επιπέδου έχουν συχνά την ευκαιρία να χτίσουν μια δεύτερη κατοικία. Γιατί μου άρεσε να σχεδιάζω τέτοια σπίτια; Επειδή απέναντί τους οι άνθρωποι είναι πιο ευέλικτοι και ανοιχτοί».
«Πιστεύω σε μια παραδοσιακή αρχιτεκτονική, δηλαδή πιστεύω σε μια αρχιτεκτονική που παίρνει στοιχεία από την παράδοση διαφορετικών πραγμάτων, από τα υλικά της τοποθεσίας. Αυτό είναι η κληρονομιά του Μοντέρνου Κινήματος: βρίσκεται ανάμεσα στον πολιτισμό και την παράδοση. Δεν υπάρχει πρωτοπορία. Και στην Αμερική το κίνημα αναπτύχθηκε περισσότερο από αλλού, επειδή υπήρχαν περισσότερες δυνατότητες να χτίσει κανείς. Σε αυτή την ήπειρο η αρχιτεκτονική είναι πολύ πιο αφομοιωμένη από αλλού», θα δηλώσει ο Ματίας Κλοτζ σε συνέντευξή του μετά τη βράβευσή το 2001.
Όσο για την ενασχόλησή του με το Πανεπιστήμιο, ο αρχιτέκτονας θεωρεί ότι «είναι βασικό να μπορώ με κάποιον τρόπο να εξισορροπώ ανάμεσα στη θεωρία που μπορεί να συζητηθεί στο πανεπιστήμιο με τους φοιτητές και στην πράξη, δηλαδή στο να δουλεύω αληθινά κτίρια. Δεν θα ήθελα να κάνω τίποτα από τα δύο αποκλειστικά, νομίζω ότι χρειάζονται και τα δύο».
Καινοτόμος, τολμηρός και αντιφατικός, ο 43χρονος Ματίας Κλοτζ έρχεται στις 27 Μαΐου στην Αθήνα για να μιλήσει στο κοινό του Megaron Plus για τον μαγικό κόσμο της αρχιτεκτονικής, όπως αυτός τον βιώνει καθημερινά μέσα από τα έργα του σε όλο τον κόσμο.
Διεύθυνση Προβολής & Επικοινωνίας
Ράνια Βουγιουκαλάκη, 210 7282717, rvou@megaron.gr
Πληροφορίες για το δελτίο τύπου αυτό:
Tuesday, May 13, 2008
Κούλογλου Vs Ε.Ρ.Τ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΟΝΤΙΚΑΣ
Έπειτα από συνάντηση του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της ΕΡΤ κ. Χρήστου Παναγόπουλου και του Γενικού Διευθυντή Τηλεόρασης, κ. Δημητρίου Γόντικα με τον δημοσιογράφο κ. Στέλιο Κούλογλου, ανακοινώθηκε στον κ. Κούλογλου ότι δεν θα συνεχιστούν στην επόμενη τηλεοπτική σεζόν οι εκπομπές «Θεματική Βραδιά» και «Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα».
Η ΕΡΤ ευχαριστεί τον κ. Κούλογλου για τη συνεργασία του.
A City Where You Can’t Hear Yourself Scream
Διαβάστε το άρθρο εδώ
Thursday, May 8, 2008
Wednesday, May 7, 2008
Tuesday, April 8, 2008
Monday, April 7, 2008
Bryghusgrunden Project by OMA
Wednesday, April 2, 2008
Κυριακή 6 Απριλίου - Πανελλήνια Ποδηλατοπορεία
- Να υλοποιηθεί δίκτυο ποδηλατοδρόμων σε όλες τις πόλεις
- Να επιτραπεί η μεταφορά ποδηλάτων στα μέσα μαζικής μεταφοράς
- Να αναθεωρηθεί ο δυσμενής για τον ποδηλάτη Κ.Ο.Κ.
Ας θυμηθούμε τις προεκλογικές εξαγγελίες του Λιάπη για "δίκτυο ποδηλατοδρόμων σε 17 ελληνικές πόλεις". Είναι σχεδόν σίγουρο ότι κάποιος συνεργάτης του είχε διαβάσει τη μελέτη του Ε.Μ.Π για τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων σε 17 πόλεις της χώρας* και τον δασκάλεψε να το πει στα κανάλια... Μετά τις εκλογές όμως?
*Βλαστός, Θ., Μηλάκης, Δ., Αθανασόπουλος, Κ., (2004). Το ποδήλατο σε 17 ελληνικές πόλεις. Οδηγός εκπόνησης μελετών. Αθήνα: ΟΕΔΒ
Monday, March 31, 2008
Jean Nouvel - Pritzker Prize 2008
Wednesday, March 26, 2008
Διαφανές σκυρόδεμα
Πρόκειται για ένα μείγμα οπτικών υάλινων ινών και τσιμέντου. Το ποσοστό των ινών κυμαίνεται στο 4 με 5%. Η υφή του είναι όμοια με αυτή του τυπικού σκυροδέματος. Η όψη ενός τοίχου φτιαγμένου από LiTraCon δίνει την εντύπωση ενός αδιαπέραστου όγκου από τυπικό σκυρόδεμα, ενώ στην πραγματικότητα, αποκτά μία διαφάνεια ικανή να δώσει οπτική εντύπωση του εξωτερικού κόσμου, για παράδειγμα το περίγραμμα της σκιάς ενός δέντρου, από την άλλη μεριά του τοίχου.
Στην θεωρία, ένας τοίχος φτιαγμένος από Litracon, μπορεί να είναι δύο μέτρα σε πάχος. Οι ίνες μπορούν να λειτουργούν με ελάχιστη απώλεια φωτός μέχρι 20 μέτρα. Φέροντα στοιχεία μπορούν επίσης να κατασκευαστούν, καθώς οι ίνες γυαλιού δεν έχουν σημαντικά αρνητική επίπτωση στην θλιπτική αντοχή του σκυροδέματος. Τα δομικά στοιχεία μπορούν να παραχθούν σε διάφορα μεγέθη και επίσης να συμπεριλάβουν θερμομόνωση.
Από τις πρώτες εγκαταστάσεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκε το νέο υλικό είναι η «Europe Gate», ένα γλυπτό ύψους 4 μέτρων κατασκευασμένο από κομμάτια LiTraCon, το οποίο εγκαταστάθηκε το 2004 με την αφορμή της ένταξης της Ουγγαρίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το προϊόν βραβεύτηκε με το γερμανικό «Red Dot 2005 Design Award» και στη συνέχεια πλήθος άλλων βραβείων.
Δείτε: www.litracon.hu
Tuesday, March 25, 2008
Γέλιο μεγάλου μήκους
Έτσι όπως το έγραψα σαν διαφήμιση δεκαετίας του '60 ακούγεται... αρά καλά είναι...
Ένα δείγμα:
Όλη η συλλογή εδώ
Friday, March 21, 2008
Masterplan of Waterfront City - Dubai, OMA
Αρκετοί σήμερα παραμένουν ευχαριστημένοι που ο Le Corbusier απετράπη από την εφαρμογή του Plan Voisin για το κεντρικό Παρίσι. Έχω την εντύπωση ότι η Generic City του Koolhaas παρά τις όποιες ευγενείς προθέσεις των θιασωτών της θεωρίας, στη συνολική εφαρμογή της θα δώσει Gotham Cities και δε φτάνουν τα ιδεαλιστικά renderings για να με πείσουν για το αντίθετο. Πόσο υγειές και δόκιμο είναι να μεταφέρουμε τις αρχές και το ιδεολογικό υπόβαθρο της αρχιτεκτονικής των μεγάλων κτιρίων, των διεθνών γραφείων, των πριμαντόνων μα κυρίως του δολαρίου (το ευρώ δεν έχει δαιμονοποιηθεί ακόμα, θα έρθει και η σειρά του… σύντομα κατά πως φαίνεται…) στην πόλη;
Monday, March 17, 2008
Peter Nalitch - Guitar
Ε, εντάξει... αν σας άρεσε μην πάτε να το ζητήσετε και από κανένα δισκοπωλείο γιατί δεν θα το βρείτε... μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας, αρκεστείτε στο mp3 ή στο εξαιρετικό video clip.
Sunday, March 16, 2008
Μας πήραν τη Μακεδονία... θα μας πάρουν και το σουβλάκι, τώρα;;;
Προκύπτει ένα μέγιστο θέμα το οποίο το ελληνικά ΜΜΕ επιμελώς αποκρύπτουν από την κοινή γνώμη (καθότι είναι όλα αθηναϊκά).
Από πότε κατοχυρώθηκε συνταγματικά το δικαίωμα να ονομάζεται ο γύρος, το πιτόγυρο, το "πίτα-γύρο απ' όλα", (άντε και σε ψωμάκι), ΣΟΥΒΛΑΚΙ? Αν το προσεγγίσουμε ετυμολογικά προκύπτει ότι σουβλάκι σημαίνει μικρή σούβλα - κομμάτια κρέατος (άντε και χταποδιού, ιερόσυλοι!) περασμένα και ψημένα πάνω σε μικρή σούβλα - σουβλάκι. Δεν συντάσσεται γραμματικά, λογικά, λεξιλογικά ή δεν ξέρω τι άλλο το "ένα σουβλάκι με γύρο και με απ' όλα..." ...Κι αν θες να φας σουβλάκι σε πίτα? Καλαμάκια και αηδίες δεν θέλω. Νομίζω ότι καταλήγουμε σε λογικό σφάλμα.
Επειδή όμως είμαι μετριοπαθής και δεν θα ήθελα άρνηθω τελείως την ονομασία "σουβλάκι" από τους φίλους Αθηναίους και τους κάτω από το αυλάκι λοιπούς Έλληνες, προτείνω μέσα από διάλογο να προκύψει μια σύνθετη ονομασία για αυτό που ονομάζουμε γύρο σε πίτα και όχι σουβλάκι (απ' ν Λάρ'σα κι απάν').
Σας παραπέμπω στη δημοσκόπηση του παρόντος blog...
Tuesday, March 11, 2008
Alain de Botton - "Η Αρχιτεκτονική της Ευτυχίας"
Παρακάτω παραθέτω ένα κομμάτι από το βιβλίο το οποίο προσωπικά με ταρακούνησε λιγάκι παραπάνω από άλλα. Δεν την ασπάστηκα ούτε την απέρριψα την άποψη που παρατίθεται αλλά σίγουρα θέλω να τη συζητήσω.
Το γεγονός ότι οι οικιστικού κώδικες έχουν εξαφανιστεί από πολλές πόλεις μαζί με τα λιτά διατεταγμένα αλλά επαρκή κτίσματα μπορεί να αποδοθεί σε ένα διεστραμμένο δόγμα που κυριάρχησε στο αρχιτεκτονικό επάγγελμα κατά τη διάρκεια της ρομαντικής περιόδου: η πίστη στην απαραίτητη σύνδεση αρχιτεκτονικού μεγαλείου και πρωτοτυπίας. Κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα, οι αρχιτέκτονες κατέληξαν να ανταμείβονται σύμφωνα με τη μοναδικότητα της δουλείας τους, με αποτέλεσμα η κατασκευή ενός νέου σπιτιού ή γραφείου με βάση κάποια οικεία φόρμα να αποτελεί γεγονός σχεδόν το ίδιο ευτελές με τη λογοκλοπή ενός μυθιστορήματος ή ενός ποιήματος.
Monday, March 10, 2008
Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης - Σωτήρης Δανέζης
"Λένε ότι η πιο ηχηρή κραυγή είναι η σιωπή, ότι με τη σιωπή μπορείς να πεις περισσότερα από τα λόγια, ότι μόνο στη σιωπή παύεις να περιγράφεις κι αρχίζεις να βιώνεις. Η έκθεση φωτογραφίας του Σωτήρη Δανέζη μέσα από 25 φωτογραφικά καρέ, μας προτρέπει να σταματήσουμε να σωπαίνουμε μπροστά στην ανθρώπινη θηριωδία και βαρβαρότητα."
Η δεύτερη έκθεση που θα φιλοξενηθεί αυτή την εβδομάδα στο Μουσείο Φωτογραφίας ονομάζεται "Ανασυγκροτώντας το Αφγανιστάν" και πρόκειται για την ομαδική έκθεση 19 γνωστών φωτογράφων που πραγματεύονται με τα έργα τους την προσπάθεια του αφγανικού λαού να ορθοποδήσει μετά τη θηριωδία του πολέμου. Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με την Καναδική Πρεσβεία.
Thursday, March 6, 2008
Ο Renzo Piano σχεδιάζει για την Αθήνα...
Monday, March 3, 2008
The Oligarchitects
Friday, February 22, 2008
Μελλοντολογία και Πόλη...
Thursday, February 21, 2008
Ενα παγκόσμιο "μπουρανί"
Δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί ο Burj Dubai και ανακοινώθηκε η κατασκευή ενός νέου κτιρίου-φαλλικού συμβόλου. Αν και οι βιβλικές αναφορές δεν είναι οι αγαπημένες μου δε σας κρύβω ότι ο μύθος της Βαβέλ είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα... το δεύτερο ήταν το Μπουρανί στον Τύρναβο...