Monday, July 9, 2007

Απ' αυτά που λέμε "Only in Greece"

O Mark Webber, Αυστραλός πιλότος της Red Bull Racing στην Formula 1, βρέθηκε στην Ελλάδα για εκδήλωση της Red Bull την 31 Μαΐου. Η εκδήλωση περιλάμβανε το πέρασμα της γέφυρας Ρίου – Αντιρρίου, «Χαρίλαος Τρικούπης», από την RB3 (το μονοθέσιο της Red Bull Racing), με τον M. Webber στο τιμόνι. Μέχρι εδώ όλα καλά. Η Red Bull κατά καιρούς διοργανώνει παρόμοιες εκδηλώσεις στην προσπάθεια της να φέρει την Formula 1 πιο κοντά στους οπαδούς της. Για την Ελλάδα, όπου ο μηχανοκίνητος αθλητισμός σταματάει εκεί όπου αρχίζουν να παρεμβαίνουν «σακάκια» και «γραβάτες», ήταν ένα πρωτόγνωρο γεγονός. Παρόμοιο γεγονός έχει συμβεί με απόλυτη επιτυχία ήδη στην Κωνσταντινούπολη, όπου η RB3 διέσχισε τον Βόσπορο, δίνοντας μια πολύ καλή ευκαιρία στην Τουρκία για διαφήμιση.

Στην Ελλάδα λοιπόν, ένα 24ωρο πριν την διεξαγωγή της εκδήλωσης, κάποιοι θυμήθηκαν να θέσουν κάποιους όρους που ουσιαστικά ακύρωναν την εκδήλωση. Ποιοι; Οι ιθύνοντες της γέφυρας, οι οποίοι αποφάσισαν να απαγορεύσουν να κινηθεί το μονοθέσιο με ταχύτητα άνω των 80χλμ/ω πάνω στη γέφυρα, όπως επίσης να απαγορεύσουν κάθε παρέκκλιση από τη του θεωρητική πορεία.

Με άλλα λόγια, το μονοθέσιο έπρεπε να πηγαίνει τόσο αργά, ώστε μπορούσε και να πάρει φωτιά από την υπερθέρμανση αφού δεν θα έμπαινε ο απαιτούμενος αέρας στα ψυγεία, ενώ δεν μπορούσε να κάνει επιπλέον σόου, παρά τον άπλετο χώρο. Ξεχνώντας επίσης ότι στο τιμόνι της RB3 βρισκόταν ένας από τους 20 καλύτερους οδηγούς του κόσμου και ότι τα πάντα σε γινόταν σε απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον.

Τελικώς οι 1000 θεατές είδαν τον Webber να κάνει 3 διαδρομές, 2 εκ των οποίων ήταν δοκιμαστικές για να διαπιστώσει την ποιότητα του οδοστρώματος και την επιρροή των πλευρικών ανέμων (είπαμε, μιλάμε για επαγγελματίες). Στην τρίτη έξοδο του ο Webber ξεκίνησε την πραγματική επίδειξη, διανύοντας την γέφυρα 2 φορές, πριν οι αστυνομία σταματήσει τις διαδικασίες.

Το γεγονός αυτό αντικατοπτρίζει την γενικότερη αντιμετώπιση της χώρας μας στο θέμα της Formula 1 και κατ’ επέκταση του μηχανοκίνητου αθλητισμού, θέμα με το οποίο ασχολείται πολύ περισσότερος κόσμος από ότι φαίνεται και το οποίο έχει πολύ περισσότερες πτυχές από ότι ένα απλό αθλητικό γεγονός.

Όπως δήλωσε ο ίδιος ο πιλότος στην ερώτηση αν η Ελλάδα μπορεί να έχει έναν αγώνα Formula 1: «Σίγουρα μπορεί να συμβεί. Εάν μια χώρα θέλει να έχει έναν αγώνα, μπορεί να τον αποκτήσει. Εάν δεν θέλει δεν πρόκειται να έχει. Τόσο απλά…».

Μέχρι στιγμής έχουμε χάσει πολλές ευκαιρίες, γιατί τα «σακάκια» έχουν άλλα, πιο προσωπικά συμφέροντα, από το να ασχοληθούν με ένα γεγονός παγκόσμιας αίγλης, που αποτελεί ζωντανή διαφήμιση της χώρας. Το ελληνικό, για παράδειγμα, μπορεί να μετατραπεί σε ωραιότατες πολυκατοικίες… μητροπολιτικό πάρκο δίπλα στο κέντρο της Αθήνας, με τμήμα που μετατρέπεται σε πίστα μια φορά τον χρόνο δεν λέει… ξέρουν αυτοί…

Στον Καναδά και στην Αυστραλία δεν ξέρουν… όπου δύο μητροπολιτικά πάρκα αποκτούν μια επιπλέον χρήση για ένα Σαββατοκύριακο του χρόνου, εδώ και 40 χρόνια…

Δυνατότητα υπάρχει ακόμα. Και μάλιστα με μικρό κόστος, αφού πλέον υπάρχει τάση για αγώνες μέσα στις πόλεις (όπως στο Monte Carlo και στην Βαλένθια και στην Σιγκαπούρη από το 2008) και όχι για κατασκευή εξ ολοκλήρου καινούργιας πίστας. Επιπλέον η Αθήνα, έχει το πλεονέκτημα να έχει ένα ιστορικό κέντρο, που μόνο ως όνομα αποτελεί διαφήμιση και πόλο έλξης.

Αλλά είπαμε… ξέρουν αυτοί…

1 comment:

opn·· said...

παλιό το θέμα, άλλα μου πετάχτηκαν τα μάτια όξω.

συγνώμη αλλά εσύ ας πούμε βλέπεις πιθανή την εκτέλεση αγώνων φόρμουλας 1 στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας_?
από πού ακριβώς, πάνω από το πλακόστρωτο του Πικιώνη, δίπλα από το φανάρι του Διογένη, στην Τριπόδων, δίπλα από το θησείον,μέσα απο την πύλη Αδριανού και ανάμεσα από το Ολύμπιο (Στύλοι του Ολυμπίου Διός)..πού;

και πες ότι είναι πραγματοποιήσιμο, ως Αρχιτέκτονας και ως άνθρωπος επιθυμείς να έρθει στη χώρα μας αυτό το γεγονός?
γεγονός=
=βιομηχανία
=χιλιάδες τόνοι ΧΙΛΙΆΔΕΣ ΕΚΑΤΟΜΜΎΡΙΑ ΤΌΝΟΙ CO2
= ψευτο-διαχειρισμοί και δωρεές για ανθρωπιστικές εταιρίες
=
=
= μπορώ να γίνω πολύ αναλυτικός αλλά τρέχουν κάτι παραδώσεις.
γιατί τόσο κλάμα.;
με όλον τον σεβασμό και την συμπάθεια που εκτρέφω για το blog..
Ορέστης.