Μαύρη είν' η μοίρα των ελληνικών πόλεων φαίνεται... Τίποτα δεν μπορεί να τις σώσει από την κακογουστιά που μάλλον πέρασε στο γονίδιό μας την περίοδο της έξαρσης της αστυφιλίας στις δεκαετίες του '60, '70 και '80 και έμεινε εκεί... Τα κουτιά με τα μπαλκόνια καλά κρατούν... οι αντιπαροχές έχουν σήμερα το ίδιο αποτέλεσμα μ' αυτό που είχαν τότε...ένα ακόμα καρκίνωμα στον κακοήθη όγκο που ονομάζεται ελληνική πόλη...Έλεος πια...
Μέχρι εδώ υπάρχει μια δικαιολογία πολύ δυνατή για την κακογουστιά που χαρακτήριζε τους εσωτερικούς μετανάστες - είναι η ανάγκη να στεγάσουν την οικογένειά τους -"ποιός τη χέζει την ομορφιά - ψωμί δεν έχουμε να φάμε και ραπανάκι για την όρεξη θα γυρεύουμε...?"... Σωστά μιλάει ο μπάρμπας...
Ακούστε όμως κι αυτό... φύγαμε οι Έλληνες απ' τα χωριά μας όπου δεν είχαμε στον ήλιο μοίρα... πήγαμε στην πόλη και κάποιοι κάναμε και ένα μικρό κομπόδεμα... μετά τη σύνταξη και το εφάπαξ ανακαλύπτουμε ξαφνικά πόσο μας λείπει το χωριό... και πάμε και αμολάμε τα "εξοχικά" μας εδώ κι εκεί... Ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση... Γιατί...????
Αυτά τα έρ'μα τα χωριά... τι τραβάνε σήμερα...??? Δε φταίνε τα μπετά... δε φταίνε οι νεοελληνικές τυπολογίες που ούτε στο ελάχιστο ακολουθούν τις κατά τόπους παραδοσιακές... Φταίει η κλίμακα... τα παράγωγα της αφόδευσης που ονομάζουμε "εξοχικά" είναι Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Α... Δίπλα στα λιτά και μαζεμένα σπτιτάκια των γονιών μας πάμε και σηκώνουμε τα 250 μας τετραγωνικά... Γιατί ρε μπάρμπα χέζεις στον τόπο που αγαπάς, στον τόπο που έστελνες ταξίδι τη σκέψη σου για να πάρεις κουράγιο να βγάλεις το μεροκάματο τόσα χρόνια? Τι κι αν το 'κανες "πετρόχτιστο"...? Άπαξ και το ξεχειλώσεις είναι απλά ένα καμουφλαρισμένο με πέτρα έκτρωμα... Λυπήσου τις αναμνήσεις σου... και στο κάτω κάτω τι να την κάνεις την πισίνα εκεί στην αετοράχη?
Μέχρι εδώ υπάρχει μια δικαιολογία πολύ δυνατή για την κακογουστιά που χαρακτήριζε τους εσωτερικούς μετανάστες - είναι η ανάγκη να στεγάσουν την οικογένειά τους -"ποιός τη χέζει την ομορφιά - ψωμί δεν έχουμε να φάμε και ραπανάκι για την όρεξη θα γυρεύουμε...?"... Σωστά μιλάει ο μπάρμπας...
Ακούστε όμως κι αυτό... φύγαμε οι Έλληνες απ' τα χωριά μας όπου δεν είχαμε στον ήλιο μοίρα... πήγαμε στην πόλη και κάποιοι κάναμε και ένα μικρό κομπόδεμα... μετά τη σύνταξη και το εφάπαξ ανακαλύπτουμε ξαφνικά πόσο μας λείπει το χωριό... και πάμε και αμολάμε τα "εξοχικά" μας εδώ κι εκεί... Ο καρκίνος έχει κάνει μετάσταση... Γιατί...????
Αυτά τα έρ'μα τα χωριά... τι τραβάνε σήμερα...??? Δε φταίνε τα μπετά... δε φταίνε οι νεοελληνικές τυπολογίες που ούτε στο ελάχιστο ακολουθούν τις κατά τόπους παραδοσιακές... Φταίει η κλίμακα... τα παράγωγα της αφόδευσης που ονομάζουμε "εξοχικά" είναι Τ Ε Ρ Α Σ Τ Ι Α... Δίπλα στα λιτά και μαζεμένα σπτιτάκια των γονιών μας πάμε και σηκώνουμε τα 250 μας τετραγωνικά... Γιατί ρε μπάρμπα χέζεις στον τόπο που αγαπάς, στον τόπο που έστελνες ταξίδι τη σκέψη σου για να πάρεις κουράγιο να βγάλεις το μεροκάματο τόσα χρόνια? Τι κι αν το 'κανες "πετρόχτιστο"...? Άπαξ και το ξεχειλώσεις είναι απλά ένα καμουφλαρισμένο με πέτρα έκτρωμα... Λυπήσου τις αναμνήσεις σου... και στο κάτω κάτω τι να την κάνεις την πισίνα εκεί στην αετοράχη?
No comments:
Post a Comment