Η ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ

Όσοι είστε αρχιτέκτονες (και ολίγο κουλτουριάρηδες όπως ο υποφαινόμενος) θα παραδεχθείτε την άμεση σχέση της αρχιτεκτονικής με τις λέξεις.

ΓΙΑΤΙ;;;;

Μα είναι εργαλείο επικοινωνίας και έκφρασης, όπως είναι το σχέδιο και η μακέτα. Θαυμάζω τον Alvar Aalto που δεν χρειαζόταν να «μιλήσει» την ιδέα του διότι τα σχέδια του ήταν τόσο αναλυτικά που δεν χρειαζόταν να ανοίξει το στόμα του. Εμένα με λούζει κρύος ιδρώτας, κάθε φορά που παρουσιάζω την δουλειά μου. Στην πρώτη ερώτηση η αυτοπεποίθηση του σχεδιαστηρίου μεταμορφώνεται σε «υπέρμετρη αισιοδοξία» στα μάτια του καθηγητή.

Από την άλλη πίσω από κάθε αρχιτεκτόνημα ( και όχι απλό κτίσμα βεβαίως, βεβαίως…), σύμφωνα με τους καθηγητές μας, κρύβεται μια «κεντρική ιδέα», μια «ολότητα», που μπορεί να είναι μια «έννοια», μια «λέξη». Μιας και αυτές οι ουτοπίες, οι έννοιες εκφράζονται με μία λέξη και προσδιορίζονται με πολλές… ΜΕ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ…

Αφού η αρχιτεκτονική επιδιώκει, πρωτίστως, την «κατασκευή βάσει αρχών» ώστε να είναι η «αρχή των κτισμάτων» είναι φανερό πως εκφράζεται με μια «σοφή» λέξη, που προσδιορίζεται με την κοσμοθεωρία του αρχιτέκτονα, την «προσωπικότητα» του τόπου… και γίνεται ΧΡΗΜΑ (χρήσιμο πράγμα στα αρχαία)… ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ αυτών που δίνει ο πελάτης… Των χρημάτων του (περιουσία). Να μη ξεχνιόμαστε με όλα αυτά τα μεγαλεπήβολα.

Έτσι μιλάμε για την «ποιητική του χώρου», τον «αρχιτέκτονα- ποιητή» του Αρη Κωνσταντινίδη και τον «λόγο»…που πρέπει να έχει λόγο η ύπαρξη του… Ένα εργαλείο σχηματο- ποίησης, διά- κρισης, από- τύπωσης και ΕΝ- ΤΕΛΕΙ (άντε μας κούρασες!!!) ερμηνείας του κόσμου.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ= ΕΚΦΡΑΣΗ +ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ

Βλέπετε… ασχολούμαστε ακόμη και με την ετυμολογία… την «αρχιτεκτονική της λέξης». Όπως στην λέξη (α)διέξοδο η παρένθεση γίνεται μια ασυνέχεια για να εκφράσει μια διττή κατάσταση, ώστε η προσοχή μας να συγκεντρωθεί στο στοιχείο που την προκαλεί… το όριο φυσικά. Από την άλλη η Αλήθεια ( α στερητικό – λήθω, λανθάνω) που η παύλα παίρνει την θέση της συνέχειας για να φτιάξει από κάτι πεπερασμένο και εσφαλμένο, το ΑΦΤΑΣΤΟ… την απόλυτη συμφωνία με την πραγματικότητα.

Ποιο το συμπέρασμα;;;;

Για να γίνεις αρχιτέκτονας πρέπει να ξέρεις καλό συντακτικό και γραμμάτική…αλλιώς θα χρειαστείς μερικά επιπλέον χρονάκια να τα μάθεις στην σχολή.

Για να γίνεις αρχιτέκτονας πρέπει να γίνεις ποιητής… ή τουλαχιστον να αλληγορείς (μήπως είναι η τέχνη μας αλλήθωρη; :)

Για να γίνεις αρχιτέκτονας πρέπει να λες ένα και να εννοείς χίλια…. Καλοοοοοο!

Μα δεν μου λέτε την λέξη Κιβδηλοποιός ( κίβδηλο +ποιώ) την έχετε ακουστά; Γιατί μου θυμίζει τώρα πια την λέξη αρχιτέκτονας (αρχή + τέκτών); Και για προσέχτε πόσο κοντά είναι η λέξη τέκτονας (οικοδόμος) με την λέξη τεκταίνομαι (σχεδιάζω δόλια)… γιατί η «απόλυτη ελευθερία» που έχουμε στην σκέψη μας… ελλοχεύει (τι ωραία λέξη… σαν φίδι που σούρνεται)… τον κίνδυνο της συνωνυμία του αρχιτέκτονα με τον αεριτζή; Με τον κομπογιαννίτη;

Και δεν φταίνε οι λέξεις, ούτε κάποιος άλλος τρόπος έκφρασης… απλά εργαλεία είναι… τίποτα παραπάνω. Είναι καθαρές μέχρι που τις ξεπλένουμε με το μυαλό μας, τις στίβουμε με το στόμα μας και τις απλώνουμε… Ακάθαρτες πια.

Σάπιο κατεστημένο- διεφθαρμένες σκέψεις

λέξεις – αρχιτεκτονική

σήμερα η ζώη μας παρουσιάζεται συχνά ενδιάμεσα αυτών των δι- πόλων… σε βαθμό να είναι αλληλένδετοι… αλλά όμως η αδιαφορία για τις λέξεις και τα άλλα παιχνιδάκια μας γεννά την… τεχνοκρατία (αυτή ακούγεται σαν το Μπαμπούλα).

ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ- ΤΕΧΝΟΚΡΑΤΙΑ

Η πλάκα είναι ότι έχουμε και ‘ετοιμη την δικαιολογία (δίκαιο- λογώ). Το αρχιτεκτόνημα ( βεβαίως, βεβαίως..) δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα «πείραμα»… Τι «δίκαιη» λέξη για εμάς… εν- τέλει ( να μην σας κουράζω άλλο) είμμαστε ολίγο λαοπλάνοι (λαός- πλάνη) σαν τον Ανδρέα…

ΤΟΝ ΠΑΠΑ- ΑΝΔΡΕΟΥ

Υ.Γ. το «κατοικείν» εστί παπαρολογείν;;;;

Υ.Γ.2 Με συγχωρείτε…. Αυθαδίασα λίγο!